Was (wer) ist Βυζαντινή Ρητορική - definition

Η Βυζαντινή Ρητορική αποτελεί μέρος της Λόγιας Βυζαντινής Γραμματείας και περιλαμβάνει τα ελληνόγλωσσα ρητορικά κείμενα που συνέγραψαν Βυζαντινοί ρήτορες, μέσα στα συμβατικά χρονικά όρια της πολιτικής ιστορίας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (από το 324 έως το 1453). Βασικά χαρακτηριστικά της είναι η εκτεταμένη χρήση κοινών τόπων, η ηθελημένη αοριστία, οι άμεσες ή έμμεσες παραπομπές στην ελληνική μυθολογία και στους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, η ιδιαίτερη φροντίδα για τον "ελληνισμό" της φράσεως και για την "περιβολή", δηλαδή για το γλωσσικό περίβλημα των δ

thumb|300px|Απεικόνιση του [[Αρχάγγελος Μιχαήλ|Αρχάγγελου Μιχαήλ, του Θεόδωρου Πουλάκη, 17ος αιώνας]]

Ενίοτε η έννοια γραμματεία θεωρείται αυτονόητη και δεδομένη. Ωστόσο, χρειάζεται πιθανώς να σταθούμε στο συγκεκριμένο θέμα, μια και η βυζαντινή γραμματεία δεν είναι εύκολα προσδιορίσιμη -τουλάχιστον χρονικά και θεματολογικά. Για τον Κρουμπάχερ οι μεγάλες πολιτισμικές και πολιτικές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στη ρωμαϊκή και τη βυζαντινή περίοδο συνέβησαν, όταν άλλαξε το κέντρο βάρους της πολιτικής διακυβέρνησης, μεταφερόμενο από τη Δύση στην Ανατολή, με επακόλουθο την ισχυροποίηση της ελληνικής γλώσσας έναντι της λατινικής. Ως σημείο έναρξης, λοιπόν, τη�